زگیل تناسلی

مقدمه:

یکی از معضلات و مشکلات جوامع امروزی نداشتن اگاهی کافی افراد از شیوع برخی از بیماری ها در جامعه میباشد.مطالعه کردن ، اگاهی داشتن و اطلاع رسانی در مورد هر مساله ایی ما را به سمت بهتر گام برداشتن ،عملکرد صحیح تر در زندگی و پیشگیری از پیشامد های ناگوار سوق می دهد .

امروزه با تغییراتی که در الگو های رفتاری برخی از افراد جوامع مختلف به وجود امده شیوع برخی از بیماری ها نیز گسترش یافته است از جمله ی این بیماری ها میتوان به  زگیل تناسلی (کوندیلوما  اکومیناتا ) اشاره کرد .

زگیل تناسلی :

زگیل های تناسلی زائده های پوستی هستند که در کشاله ران، ناحیه تناسلی و یا در اطراف مقعد در  خانم ها و اقایون  به وجود می آیند. برخی از این زائده ها به صورت لکه های صاف  یا مختصر بر آمده سفید یا صورتی رنگ پریده و برخی دیگر به شکل برآمدگی هایی شبیه به خوشه های کوچک گل کلم ظاهر می شوند.  گاهی در تناسلی یا اطراف مقعد این خوشه های کوچک گل کلمی را ایجاد می کنند . عامل این بیماری ویروس پاپیلومای انسـانیHPV)(میباشد.

این زگیل ها همچنین در دهان و گلوی افرادیکه رابطه غیر معمول جنسی دهانی با فرد آلوده داشته اند، یافت شده است. گاهی این زگیل ها به داخل مجرای تناسلی و حتی مقعد گسترش پیدا می کنند که تشخیص ان در این حالت ها نیاز به معاینه دقیق دارد .در کل باید گفت زگیل های تناسلی به سختی مورد تشخیص و ارزیابی قرار میگیرند ،به سختی درمان میشوند ،مکررا بعد از درمان عود میکنند و حتی ممکن است منجر به ایجاد سرطان شوند (بیش از ۹۰درصد سرطان های گردن رحم با این ویروس در ارتباطند ).

راه های انتقال :

متاسفانه این نوع عفونت ویروسی ( زگیل تناسلی)نه تنها با رابطه جنسی بلکه  حتی با تماس سطحی پوستی ناحیه تناسلی نیز قابل انتقال است. همچنین از مادر  به نوزاد نیز هنگام زایمان طبیعی میتواند منتقل گردد. این بیماری به ندرت از طریق اپیلاسیون، سونای بخار و حوله آلوده انتقال می یابد، راه اصلی انتقال آن تماس جنسی است. این بیماری به شدت مسری بوده به طوری که فقط در  یکبار رابطه زناشویی با فرد الوده به این بیماری احتمال انتقال ان ۶۰ درصد خواهد بود. استفاده از کاندوم خطر انتقال  ان را کاهش می دهدولی به صفر نمی رساند همچنین چون انتقال از طریق پوست به پوست نیز صورت می گیرد، خطر انتقال از سایر مناطق آلوده همچنان باقی است .

درمانهای زگیل تناسلی:

برای درمان زگیل ناحیه تناسلی،روشهای درمانی مختلفی وجوددارند اما هیچ درمانی وجودندارد که صددرصد از عود زگیل ها جلوگیری کند. هرکدام ازدرمان ها دارای مزایا ومعایب مخصوص به خود هستند. برخی  از رایج ترین راههای درمانی که توسط پزشک قابل انجام هستند عبارتنداز:

** کرایو تراپی (منجمدیا فریز کردن ضایعه با نیتروژن مایع ):

کرایو بهترین روش و اولین خط درمانی زگیل تناسلی است که عوارض جانبی اندکی دارد . خانمهای باردار نیز میتوانند ازاین روش برای درمان استفاده نمایند.

**الکترو کوتر (سوزاندنباالکترود): دراین روش بااستفاده از جریان برق و با بی حسی موضعی زگیلها سوزانده می شوند.

** لیزردرمانی:این نوع درمان درمواردی که ضایعات وسیع هستند و عود کرده انداستفاده میشود. لیزرسبب تخریب ضایعات میشود.

** جراحی: درمواردی که زگیل هاوسیع و خوشه مانندهستند بهتراست باجراحی برداشته شوند.

پیشگیری :

زگیل تناسلی به وسیله تزریق واکسن های گارداسیل و سرواریکس در مردان و زنان قابل پیشگیری است . واکسن گارداسیل برای جلوگیری از عفونت با نوع ۱۶و ۱۸ ویروس (که نوع پر خطر ویروس بوده و عامل حدود ۷۰ درصد سرطان های گردن رحم هستند )و همچنین نوع ۶و ۱۱ ویروس (که نوع کم خطر ویروس بوده و سبب ایجاد ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند )به کار میرود این واکسن باید طی ۳ جلسه تزریق شود واکسن سرواریکس برای جلوگیری از عفونت با نوع ۱۶ و ۱۸ ویروس (نوع پر خطر ) مناسب است ، این واکسن نیز میبایست طی ۳ جلسه تزریق شود.

توصیه می شود تمام افراد در محدوده ی سنی ۲۶-۹ ساله (به خصوص زنان و دختران این محدوده سنی )بر علیهHPV   واکسینه شوند.

 اگر فردی که این واکسن ها  را تزریق میکند به هیچ یک از ۴ نوع ویروس قبلا مبتلا نشده باشد به احتمال ۹۹ درصد به هیچ یک مبتلا نمیشود.اما اگر فرد دچار زگیل تناسلی شده باشد با تزریق آن تنها میتواند از انواع دیگر ویروس که دچار آن نشده است جلوگیری نماید ولی درمان نمیشود.

میزان شیوع زگیل تناسلی :

زگیل‌های ‌تناسلی از شایع‌ترین عفونت‌های آمیزشی به شمار می روند و متاسفانه این بیماری در ایران نیز به سرعت در حال انتشار است ،آمار حدودی نشان میدهد که بیش از یک میلیون ایرانی به این بیماری مبتلا هستند .بهگزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه خبری پیام نو ،اسمش آدم را یاد HIV می اندازد،ایدز نیست اما کمتراز ایدز نمی تواند باشد!

یکی از عواملی که باعث شیوع بیشتر این بیماری می شود آن است که هفته ها تا ماهها و حتی گاهی سالها، در بعضی از افراد ممکن است علائم اصلا ظاهر نشود و در حقیقت ناقل بدون علامت باشد.به همین علت ممکن است فرد در ارتباط جنسی با فرد به ظاهر سالم، به این بیماری مبتلا گردد.